روز از نو !

دیروز روز سختی بود. برای ایلیا واکسن زدیم و طبق معمول تب کرد و تمام شب را بیدار بود و گریه می‌کرد...  

بدترش این است که من تنها باید جور همه آرزوها را به دوش بکشم و هر از گاهی، نسیمی از جانب دوست!!! می وزد روی صورتمان، باز هم من می‌مانم و تصمیمی که جز یک انتخاب، انتخاب دیگری در سر راهت قرار نمی‌دهد.. یا باید به آینده و آرزوهایت پشت کنی یا باید مثل سرباز بجنگی و بجنگی تا از این زندگی که هیچش نصیبت بود باز هیچ نصیبت شود! آدم‌های زندگیت شعورشان را پشت لبخند مضحکشان پنهان کردند و نیشخند می‌زنند و کار خود می‌کنند.. چاره‌ای جز تسلیم برایت باقی نمی‌گذارند... همه چیز درست در لحظه‌ای اتفاق می‌افتد که گمان می‌کنی خوشبختی در آغوش توست... اما ، تو یا باید پشت کنی به آینده و آرزوهایت یا باید تسلیم شوی!