شب فراق که داند که تا سحر چند است...؟!

می‌آیی، خیس‌تر از باران
گلدان کوچک زمین چه تنگ است برای تو...


بهانه می کنم این جامهای خالی را

که لمس دست تو من را ، به از شراب گسی....

~~~~~~~~~

کسی اینجاست در تاریکی ، اما من نمی بینم

نمی دانم چرا می گویم اماخوب می دانم

که اینجا بی گمان دستی ست

میخندد به چشمانم

نمی بینم

ولی می دانم اینجا آشنایی ،   رو به رویم می کشد فریاد

که می بیند نگاهم زرد یا رنگم پریشان است

نمی دانم تویی یا من

نمی دانم منم یا او

نمی دانم

نمی بینم.....

(خانزاده)

*******

فراقت سخت می‌آید ولیکن صبر می‌باید

            که گر بگریزم از سختی رفیق سست پیمانم...